Aktualne przepisy

Podstawy prawne wykonywania ekspertyz przyrodniczych:

Konwencje międzynarodowe i wynikające z nich porozumienia:

  • Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego, sporządzona w Ramsarze dnia 2 lutego 1971 r. (Dz.U. z 1978 r., Nr 7, poz. 24).Więcej na oficjalnej stronie Konwencji Ramsarskiej.
  • Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, sporządzona w Bonn dnia 23 czerwca 1979 r. (Dz.U. z 2003 r., Nr 2, poz. 17). Celem konwencji bońskiej jest ochrona dzikich zwierząt migrujących, stanowiących niezastąpiony element środowiska naturalnego. Polska jest stroną dwóch porozumień – dotyczących ochrony nietoperzy i małych waleni. Oficjalna strona Konwencji Bońskiej.
  • Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie, podpisane w Londynie dnia 4 grudnia 1991 r. (Dz.U. 1999 nr 96 poz. 1112). Oficjalna strona Porozumienia EUROBATS.
  • Porozumienie o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego, sporządzone w Nowym Jorku dnia 17 marca 1992 r. (Dz.U. 1999 nr 96 poz. 1108). Oficjalna strona
  • Porozumienie o ochronie wodniczki Acrocephalus paludicola zostało zawarte 30 kwietnia 2003 r. w Mińsku na Białorusi. Oficjalna strona porozumienia.
  • Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r.; (Dz.U. z 1996 r., Nr 58, poz. 263). Celem konwencji jest ochrona gatunków dzikiej fauny i flory oraz ich siedlisk naturalnych, zwłaszcza tych gatunków i siedlisk, których ochrona wymaga współdziałania kilku pastw, oraz wspieranie współdziałania w tym zakresie.
  • Europejska Konwencja Krajobrazowa, sporządzona we Florencji dnia 20 października 2000 r. (Dz.U. z 2006 r., Nr 14, poz. 98). Celem Konwencji jest promowanie ochrony, gospodarki i planowania krajobrazu oraz organizowanie współpracy europejskiej w tym zakresie, opartej na wymianie doświadczeń, specjalistów i tworzeniu dobrej praktyki.
  • Konwencja o różnorodności biologicznej, sporządzona w Rio de Janeiro dnia 5 czerwca 1992 r. (Dz.U. 2002 nr 184 poz. 1532). Jest obecnie jednym z najbardziej powszechnych porozumień międzynarodowych. Przyjęto trzy cele konwencji: ochrona różnorodności biologicznej, zrównoważone użytkowanie jej elementów oraz uczciwy i sprawiedliwy podział korzyści wynikających z wykorzystania zasobów genetycznych.  Oficjalna strona konwencji.
  • Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzona w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r. (Dz.U. 1991 nr 27 poz. 112). Celem konwencji jest ochrona dziko występujących populacji zwierząt i roślin gatunków zagrożonych wyginięciem poprzez kontrolę, monitoring i ograniczanie międzynarodowego handlu nimi. Oficjalna strona konwencji.
  • Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyjęta w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r. przez Konferencję Generalną Organizacji Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury na jej siedemnastej sesji. (Dz.U. 1976 nr 32 poz. 190). Ma na celu ochronę dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego o wyjątkowej powszechnej wartości, m.in. przez nadawanie międzynarodowego statusu ochrony, poprzez wpisanie na listę dziedzictwa światowego. Oficjalna strona Konwencji.
  • Konwencja o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, sporządzona w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r. (Dz.U. 2003 nr 78 poz. 706). Celem konwencji jest przyczynić się do ochrony prawa każdej osoby, z obecnego oraz przyszłych pokoleń, do życia w środowisku odpowiednim dla jej zdrowia i pomyślności.
  • Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, sporządzona w Espoo dnia 25 lutego 1991 r. (Dz.U. 1999 nr 96 poz. 1110). Konwencja stwarza prawno-międzynarodowe ramy proceduralne dla wykonywania OOŚ w przypadkach, gdy inwestycja realizowana w jednym kraju (stronie pochodzenia) zasięgiem oddziaływania obejmuje terytorium innego państwa (strony narażonej), mogąc spowodować znaczące negatywne skutki dla środowiska.
  • Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzona w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz.U. 2000 nr 28 poz. 346). Jej zadaniem jest umożliwieniu monitorowania oraz ochrona środowiska naturalnego Morza Bałtyckiego. Oficjalna strona Konwencji.
  • Ramowa Konwencja o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat, sporządzona w Kijowie dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. 2007 nr 96 poz. 634). Celem Konwencji jest współpraca międzynarodowa oraz prowadzenie przez Stronami wszechstronnej polityki na rzecz ochrony i zrównoważonego rozwoju regionu karpackiego, dla poprawy jakości życia, wzmocnienia miejscowej gospodarki i społeczności lokalnych oraz zachowania walorów przyrodniczych, krajobrazowych i dziedzictwa kulturowego Karpat. Oficjalna strona Konwencji.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o zasobach przyrody w Polsce zajrzyj tu:

Akty prawne Unii Europejskiej:

  • Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko („Dyrektywa OOŚ”). Pobierz więcej o weryfikacji projektów ubiegających się o dofinansowanie w ramach RPO 2014-2020 pod kątem zgodności z Dyrektywą OOŚ.
  • Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2011/52/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (zmiana „Dyrektywy OOŚ”). Więcej o ocenach oddziaływania na środowisko w projektach współfinansowanych ze środków EU.
  • Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko („Dyrektywa SOOŚ”). Pobierz więcej o obowiązkach wynikających z Dyrektywy w Wytycznych Komisji Europejskiej.
  • Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206, 22.7.1992, p.7) tzw. „Dyrektywa siedliskowa”. Wszystkie wytyczne Komisji Europejskiej dotyczące zarządzania obszarami Natura 2000, oceny oddziaływania przedsięwzięć na obszary Natura 2000, opinie Komisji Europejskiej do projektów, które znacząco negatywnie oddziałują na siedliska lub gatunki priorytetowe, wynikające z Art. 6.4 Dyrektywy siedliskowej znajdziesz tu. Podręczniki zawierające informację na temat biologii, wymagań środowiskowych, przyczyn
    zagrożenia siedlisk i gatunków chronionych siecią Natura 2000, a także sposobu ich ochrony znajdziesz tu.
  • Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa „Dyrektywa ptasia”. Wszystkie wytyczne Komisji Europejskiej dotyczące zarządzania obszarami ptasimi Natura 2000, oceny oddziaływania przedsięwzięć na obszary Natura 2000, opinie Komisji Europejskiej do projektów, które znacząco negatywnie oddziałują na siedliska lub gatunki priorytetowe, wynikające z Art. 6.4 Dyrektywy siedliskowej znajdziesz tu. Podręczniki zawierające informację na temat biologii, wymagań środowiskowych, przyczyn zagrożenia ptaków chronionych siecią Natura 2000, a także sposobu ich ochrony znajdziesz tu.
  • Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu. Więcej o odpowiedzialności za środowisko.

Regulacje prawa krajowego:

  • Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 1991 r., Nr 101, poz. 444, z późn. zm.);
  • Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. Dz.U. 2013 poz. 1232)
  • Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. 2015 poz. 469).
  • Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2016 poz. 2249).
  • Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tj. Dz.U. 2016 poz. 353).
  • Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. (Dz.U. 2015 poz. 774) o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu.
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie siedlisk przyrodniczych oraz gatunków będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także kryteriów wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania lub wyznaczenia jako obszary Natura 2000 (tj. Dz.U. 2014 poz. 1713)
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (tj. Dz.U. 2016 nr 0 poz. 71),
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru natura 2000 (Dz.U. 2010 nr 34 poz. 186 z późn. zm.)
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 marca 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu ochrony dla obszaru Natura 2000 (Dz.U. 2010 nr 64 poz. 401 z późn. zm.)
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie siedlisk przyrodniczych oraz gatunków będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także kryteriów wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania lub wyznaczenia jako obszary Natura 2000 (tj. Dz.U. 2014 poz. 1713)
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (tj. Dz.U. 2016 nr 0 poz. 71)
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2016 poz. 2183)
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów (Dz.U. 2014 poz. 1408)
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. 2014 poz. 1409)